Amaan!

Merhabalar Blog,
Pastayı yaptım. Yapana kadar akla karayı seçtim. Normalde pasta yapması eminim daha kolaydır ama benimki zorlu geçiyor :) Kutlama cumartesi olacaktı ve ben pastayı cuma günü bitirdim, sırf kargaşa olmasın, eh pasta da dinlensin diye.

İki katlı yapacağımı söylemiştim, yaklaşık 15 kişi yiyeceği için bunu düşündüm, hem de iki katlı pasta yapımını da denemiş olayım dedim. Gel gör ki, perşembe günü kelepçeli kalıbımı çıkardığımda hurdaya çıktığını farkettim. Çizilmiş saçma sapan bir hal almış. Senin haberin yok muydu? diyeceksiniz, evde o kadar çok kadın ve dolayısıyla mutfak dolaplarının içinde o kadar çok el var ki, aslında normal bir durum bu.

Neyse ki yumurtaları oda sıcaklığında kullanmam gerektiği için malzemeleri önceden hazırladım ve kalıp faciası yaşamadık.. Ablamı arayıp ondan kalıbı temin ettim, bir farkla, onun kalıbı en büyük boymuş!

Kafamda şu var, iki tane kek hazırlayıp birini tabakla yuvarlak keseceğim, bu parça ikinci katı oluşturacak. Normalde işe yarayacak bir plan.. :)

Kek çıktığında üçe bölemeyeceğimi anladım. Yükseklik yeterli değildi.. Anlayacağınız kek ikiye bölündü, iç kreması krem şantiye, benmari usulü çikolata eritip tekrar çırparak köpük krema haline getirildi, bu sıvandı ve frambuazlar eklendi. Üstteki ufak kat içinde aynı işlem tekrarlandı. Pastanın üst kreması yine krem şantiye erimiş çikolata eklenerek sıvandı. Kalan kek parçaları robotta un haline getirilerek kekin yanlarına yapıştırıldı. Üstüne torbayla süsler yapıp, çikolatayla mutlu yıllar yazısı yazıldı. Ne yazdığımı buraya yazıyorum çünkü fotoğraftaki pek okunaklı değil.. pastanın üzerindeki de pek okunaklı değildi.. :))

Yiyenler tadını pek beğendi. Tat hep iyi oluyor ama görüntü ofsayt. En kısa zamanda malzemelerimi alıp daha düzgün görünümlü pastalar yapmalıyım. Eminim ki aletlerim yeterli olduğunda bu kadar çok tırmalamıycam etrafı :)) Şeker hamuruyla güzel bir pasta yapayım en kısa zamanda ben, evet!

Hazır olun, gösteriyorum

Beyaz kalsaydı daha iyiydi belki de :))